Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

Στις σιωπηλές κραυγές των απλών ανθρώπων είναι η λύση..


Καθημερινά δημοσιεύματα στο τύπο, μιλούν για οικονομική ανάπτυξη, για θέσεις εργασίας, για διασώσεις τραπεζών, θέσεων εργασίας και άχρηστων ΔΕΚΟ, κρατικοδίαιτων επιχειρήσεων κ.α Κανένας δεν μιλάει για την προστασία του φυσικού αλλά και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Δεν ακούγεται λέξη για αειφόρος ανάπτυξη, για συμμετοχικές διαδικασίες του πολίτη για την προστασία του περιβάλλοντος. Παντού Μαύρο και Άσπρο. Όλοι πρέπει να μπούμε σε 2 κατηγορίες..ή θέλεις την οικονομική ανάπτυξη εις βάρος της προστασίας του περιβάλλοντος ή θέλεις της απόλυτη προστασία της φύσης, ως μια "γυάλα προστασίας", βγάζοντας έξω τον άνθρωπο και τις δραστηριότητες του. Αειφορία, προστασία της βιοποικιλότητας, ισόρροπη ανάπτυξη,ορθή διαχείριση των φυσικών πόρων, είναι άγνωστες λέξεις στο δημόσιο διάλογο της Ελλάδας. Πρέπει να γίνουμε οι γραφικοί με μανδύα οικολόγου, ή να γίνουμε αναπτυξιολάγνοι..Μέσος δρόμος δεν υπάρχει. Τα άκρα έχουν καταλάβει τα πάντα, η δημόσια ζωή κατακλύζεται από ανθρώπους που προβάλουν μόνο την δική τους αλήθεια. Σήμερα που στέλνουμε αποστολές στον πλανήτη Άρη, δεν μπορούμε να βρούμε τεχνολογικές και διαχειριστικές λύσεις για την περιβαλλοντική προστασία? Δεν υπάρχουν άραγε συστήματα αντιρρύπανσης ικανά να ελαχιστοποιήσουν τις όποιες επιπτώσεις ενός έργου ή μια δραστηρίοτητας? Δεν υπάρχει η μέση λύση? Ο μέσος νους? Φυσικά και υπάρχει αλλά έχει μια εκκωφαντική σιωπή.. Κυριάρχησαν αυτοί που φωνασκούν, χωρίς να λένε τίποτα.. Στις σιωπηλές κραυγές των απλών ανθρώπων είναι η λύση..