Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007

ΙΣΤΑΜΕ-Η ΝΕΑ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ-

Αυτή η ποιότητα ζωής του σύγχρονου άνθρωπου, µπορεί να καλυφθεί από ένα νέο µοντέλο βιώσιµων πόλεων. Επανερχόµαστε λοιπόν πάλι σε έναν ορισµό, την έννοια του βιώσιµου. Είναι αυτονόητο ότι η σύγχρονη βιώσιµη πόλη δεν πρέπει να περιοριστεί σε µια πόλη που θα εξυπηρετεί το στενό όριο της βιωσιµότητας, δηλαδή της δηµιουργίας πόλεων που θα ικανοποιούν τις ανάγκες τις σηµερινής γενιάς χωρίς να υποθηκεύουν τις µελλοντικές ανάγκες των επόµενων γενεών. Η σύγχρονη πόλη θα πρέπει να είναι ενεργειακά βιώσιµη, διοικητικά αυτόνοµη, µε την τεχνολογική πρόοδο αρωγό στην οικονοµική και κοινωνική ζωή της πόλης, µε την δική της ξεχωριστή πολιτισµική ταυτότητα. Στη σύγχρονη βιώσιµη πόλη θα ικανοποιούνται στο έπακρο οι ανάγκες των πολιτών, θα αναδύει µια νέα ηθική του σεβασµού στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.
Αρχιτεκτονική και νέα πόλη
Αυτή είναι η πρόκληση της σύγχρονης εποχής , αυτών που θα σχεδιάσουν τις νέες πόλεις. Η πρόκληση της πόλης µε χρώµατα, της πόλης µε νεανικό σφυγµό, µε περισσότερο πράσινο, ενεργειακά φιλικής, της πόλης που θα χωράει όλες τις εθνότητες, όλους τους πολιτισµούς, αλλά παράλληλα θα έχει το δικό της ξεχωριστό άρωµα που θα την διακρίνει από τις άλλες.
Οι αρχιτέκτονες συνήθως προσπαθούν να δώσουν µε µερικά κτίρια ή µε ένα µεγαλοπρεπές κτίριο έναν ξεχωριστό χαρακτήρα στις πόλεις. Ο τροχός της χιλιετίας στο Λονδίνο, µια προσπάθεια που ο αρχιτέκτονας σε συνεργασία µε τις αρχές, προσπάθησε να σηµατοδοτήσει την νέα χιλιετία, αλλά παράλληλα και να δηµιουργήσει αρχιτεκτονικά και τεχνικά ένα δηµοφιλές τουριστικό αξιοθέατο.
Εδώ είναι το κεφαλαιώδες ζήτηµα, που παρεµβαίνει η σύγχρονη αρικτεκτονική στην όψη της νέας πόλης. Η νέα σύγχρονη βιώσιµη πόλη θα πρέπει να χρησιµοποιεί την αρχιτεκτονική και την τεχνολογία που συνδέεται µε αυτήν, στη δηµιουργία βιοκλιµατικών οικοδοµηµάτων , που δεν θα αλλοιώνουν το χαρακτήρα της πόλης ή τουλάχιστον θα διατηρούν ένα κοµµάτι που θα θυµίζει την παλαιά πόλη. Το µέλλον και η σύγχρονη αρχιτεκτονική σε αρµονία µε την παράδοση .
Τα βιοκλιµατικά σπίτια, οι δείκτες φυσιολογικής ανεκτής θερµοκρασίας (PET) αλλά και άλλες περιβαλλοντικές εφαρµογές στην υπηρεσία του αρχιτεκτονικού σχεδιασµού της νέας πόλης.
Φανταστείτε αρχιτεκτονικά κτίρια που θα λούζουν την Αθήνα µε τον υπέροχο ελληνικό ήλιο, περιπάτους και ηλιοβασιλέµατα εκεί που περπάτησαν οι αρχαίοι
2

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2007

ΑΕΚ...ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ

Οταν οι πρόσφυγες της Πόλης το 1924, μόλις δύο χρόνια μετά την Μικρασιατική καταστροφή, αποφάσιζαν να δημιουργήσουν μια ομάδα με την ονομασία ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ στόχος τους, όνειρό τους και ελπίδα τους ήταν να αλλάξουν τα δεδομένα στον ελληνικό αθλητισμό. Και στο ποδόσφαιρο ειδικότερα. Εν έτη 2004 η ΑΕΚ γιορτάζει την συμπλήρωση 80 ένδοξων χρόνων ιστορίας και οι ιδρυτές της, από εκεί ψηλά όπου βρίσκονται, μπορούν να υπερηφανεύονται ότι πέτυχαν τον στόχο τους και με το παραπάνω. Η ΑΕΚ, όπως είπε και ο Παναγιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, 80 χρόνια μετά την ημέρα που μια ομάδα προσφύγων εμπνεύστηκε την δημιουργία της δεν είναι απλά ένας αθλητικός σύλλογος. Είναι ιδέα. Πρεσβεύει αξίες, σημαίνει πολιτισμός. Και τα καταφέρνει εξίσου καλά και μέσα στα γήπεδα.
Στο ποδόσφαιρο έχει να επιδείξει 27 εθνικούς τίτλους (11 Πρωταθλήματα, 13 Κύπελλα, 2 Σούπερ Καπ, 1 Λιγκ Καπ), ενώ ανελλιπώς εκπροσωπεί τα ελληνικά χρώματα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Άλλωστε, η ΑΕΚ είναι η πρώτη ελληνική ομάδα που έφτασε στους «8» ευρωπαϊκής διοργάνωσης και η μόνη που έχει βρεθεί στα προημιτελικά τόσο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όσο του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ και του πάλαι ποτέ Κυπελλούχων. Κορυφαία στιγμή η παρουσία της στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ την σεζόν 1976 - 77.
Επιτυχίες, βέβαια, η ΑΕΚ έχει και σε άλλα αθλήματα. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1968 στο κατάμεστο Καλλιμάρμαρο. Ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος σε αμιγώς ελληνικά χέρια.
Η Αγιά Σοφιά
Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι η ΑΕΚ δεν έχει να καυχιέται μόνο για τα αγωνιστικά της επιτεύγματα. Διότι, η ιστορία της είναι ξεχωριστή και την διαφοροποιεί από τις υπόλοιπες ομάδες. Η ΑΕΚ εκπροσωπεί την προσφυγιά, τις χαμένες πατρίδες, την περηφάνια των Ελλήνων της Σμύρνης. Η ΑΕΚ υπερηφανεύεται για τις καταβολές της, τις τιμά και τις μεταφέρει παντού μέσω του εμπνευσμένου από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία εμβλήματός της. Μέσω του Δικέφαλου Αετού που ατενίζει σε Ανατολή και Δύση και φυσικά μέσω των χρωμάτων της. Του κίτρινου και του μαύρου.


ΠΑΕ ΑΕΚ

Ίδρυση: 1924
Χρώματα: Κίτρινο - Μαύρο
Διεύθυνση: Γράμμου 69-71, Μαρούσι, 151 24
Τηλέφωνο: 210 6121371
Fax: 210 6121563
Website: www.aekfc.gr
E-mail: info@aekfc.gr
Χορηγός: LG Electronics
Εμφανίσεις: Puma

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος: Ντέμης Νικολαΐδης

Ά Αντιπρόεδρος:


Τάκης Κανελλόπουλος

Β' Αντιπρόεδρος:


Νίκος Κούλης

Γενικός Διευθυντής:



Κώστας Σταυρόπουλος

Μέλη:

Γκίκας Γκούμας, Νάσος Θανόπουλος, Νίκος Νοτιάς, Πέτρος Παππάς, Στράτος Φαναράς, Ανδρέας Ανατολιωτάκης (εκπρόσωπος της ερ. ΑΕΚ), Γιάννης Κατρακάζης (εκπρόσωπος "Ενωσης 1924")

ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΠΑΕ



Οικονομικός Διευθυντής: Παντελής Ορφανίδης
Εμπορικός Διευθυντής: Ανδρέας Μπέκιος
Νομικός Σύμβουλος: Χάρης Γρηγορίου, Πένυ Κονιτσιώτη
Δημόσιες Σχέσεις: Ανθή Παπακώστα, Μαρίνα Λαμπροπούλου
Γραφείο Τύπου: Λίνα Ροδίτου, Παναγιώτης Αρωνιάδης, Θοδωρής Ζάγκας
Τμήμα Ασφαλείας: Άκης Τάκης, Γιάννης Καπογιάννης
Event Manager: Αλέξης Παπαγεωργίου
Υπεύθυνος Marketing: Δημήτρης Τζαβάρας
Υπεύθυνη Διαφημιστικού: Ματίνα Ευγενίου
Υπεύθυνος διαχείρισης εισιτηρίων: Σπήλιος Φωτόπουλος
Τμήμα Εισιτηρίων Δημήτρης Αλεξανδρής, Κώστας Παναγιωτόπουλος, Λία Θερμογιάννη, Νίκος Ξηροκώστας,

ΤΙΤΛΟΙ
Πρωταθλήματα (11)
1939, 1940, 1963, 1968, 1971, 1978, 1979, 1989, 1992, 1993, 1994
Κύπελλα (13)
1931, 1939, 1949, 1950, 1956, 1964, 1966, 1978, 1983, 1996, 1997, 2000, 2002
Σούπερ Καπ (2)
1989, 1996

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

ΓΙΑ ΓΑΛΑΙΝΟΘΗΡΙΑ..ΑΚΟΜΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Ο φαλαινοθηρικός στόλος της Ιαπωνίας ξεκίνησε την Κυριακή το ταξίδι προς τον Ατλαντικό Ωκεανό για ένα κυνήγι που θα συμπεριλάβει φέτος για πρώτη φορά και τις διάσημες μεγάπτερες φάλαινες. Στο «κατόπι» των φαλαινοθηρικών βρίσκεται σκάφος της Greenpeace, και οι συμπλοκές δεν είναι απίθανες.

Η Ιαπωνία συνεχίζει να κυνηγά φάλαινες στον Ατλαντικό και τον Νότιο Ωκεανό εκμεταλλευόμενη ένα «παραθυράκι» στη διεθνή απαγόρευση που επιτρέπει τη φαλαινοθηρία για ερευνητικούς σκοπούς. Η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία και αρκετές δυτικές χώρες θεωρούν προκλητική αυτή την τακτική και ζητούν από το Τόκιο να υποχωρήσει.

Ο ιαπωνικός στόλος, με επικεφαλής το φαλαινοθηρικό Nisshin Maru, σχεδιάζει να φέρει πίσω 50 μεγάπτερες φάλαινες, 950 ρυγχοφάλαινες και 50 πτεροφάλαινες.

Το στόλο περιμένει έξω από τα ιαπωνικά χωρικά ύδατα το σκάφος Esperanza της Greenpeace.

«Οι απειλούμενες μεγάπτερες φάλαινες που έχουν βάλει στο στόχαστρο οι φαλαινοθήρες αποτελούν μέρος μιας ακμάζουσας τουριστικής βιομηχανίας παρακολούθησης των φαλαινών σε άλλες χώρες. Ο φαλαινοθηρικός στόλος πρέπει να ανακληθεί άμεσα. Αν αυτό δεν συμβεί, θα προβούμε σε άμεσα, μη βίαια μέτρα για να σταματήσουμε το κυνήγι» δήλωσε η επικεφαλής της αποστολής της Greenpeace Κάρλι Τόμας.

Οι μεγάπτερες φάλαινες, γνωστές για τα μακρόσυρτα τραγούδια τους και τα ακροβατικά τους άλματα έξω από νερό, είχαν σχεδόν εξαφανιστεί πριν από τέσσερις δεκαετίες. Το κυνήγι τους απαγορεύτηκε το 1963 από τη Διεθνή Επιτροπή Φαλαινοθηρίας, και σήμερα ο πληθυσμός τους εκτιμάται στα 30 με 40 χιλιάδες άτομα, περίπου στο ένα τρίτο του αρχικού τους πληθυσμού.

Η μεγάπτερη φάλαινα παραμένει στη λίστα των «ευάλωτων» ειδών.

Η Ιαπωνία, όπου η φαλαινοθηρία είναι παράδοση από τον 17ο αιώνα, διαθέτει το κρέας από το «επιστημονικό» κυνήγι στην αγορά για κατανάλωση.

Τα τελευταία χρόνια ασκεί πιέσεις στη Διεθνή Επιτροπή Φαλαινοθηρίας για άρση του γενικού μορατόριουμ που επιβλήθηκε το 1986 στη φαλαινοθηρία. Μέχρι στιγμής, δεν το έχει καταφέρει.

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2007

ΑΛΥΚΕΣ ΚΙΤΡΟΥΣ

Σήμερα ήταν μια ωραία μέρα για επίσκεψη στον υγροβιότοπο αλυκών κίτρους πιερίας!
Σταχτοτσικνίας δίπλα απο beach bar!! το ειδαμε και αυτό, ένας ερωδιός που ήθελε ..να πνίξει τα προβλήματα του ή ενα bar που έιναι κοντά σε υγροβιότοπο ramsar!

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2007

ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΜΝΗΝΟΣΥΝΑ!

Η επέτειος του πολυτεχνείου, πρέπει να είναι αφετηρία προβληματισμόυ και διεκδικήσεων και όχι ένα ακόμη μνημόσυνο. Επιτέλους ας εορταστεί ως μια γιορτή της δημοκρατίας!!
17-11-1973 34 χρονια μετά-ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ!

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

Το «πάντρεμα» της επιστήμης και της παράδοσης στη φύση.

Το «πάντρεμα» της επιστήμης και της παράδοσης στη φύση.

Του Καλπακίδη Δαμιανού

Περιβαλλοντολόγο Παν/μίου Ιωαννίνων damiskalpak@yahoo.gr

Ένα δίκτυο ανθρώπων με αγάπη για το φυσικό περιβάλλον ,που συνδυάζει την επιστήμη και την παράδοση γεννήθηκε. Το όνομα αυτού «Δίκτυο Φύση-Επιστήμη-Παράδοση»

.Είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι τρεις τόσο διαφορετικές έννοιες μπορούν να συνδυαστούν. Μια προσπάθεια νέων ανθρώπων θέλει να προσπαθήσει να αποδείξει το αυτονόητο. Ότι στην φύση η επιστήμη και η παράδοση πρέπει να συνδυάζεται. Η τοπική γνώση (Local Knowledgment) αποτελεί σημαντική παράμετρο όταν αναφερόμαστε σε πρακτικές στο φυσικό περιβάλλον. Αρκετοί στην Πιερία θέλουν να ξεχάσουν την πλούσια παράδοση του τόπου μας και στρέφουν την πλάτη όχι μόνο σε παραδοσιακά προϊόντα αλλά και σε έθιμα που γίνονται για δεκαετίες στη περιοχή. Στην δίνη της εποχής της ταχύτητας, ξεχνάμε ότι ζούμε σε μια πλούσια σε ιστορία περιοχή, ανάμεσα από τους ορεινούς όγκους του Ολύμπου και των Πιερίων, με δύο παραδοσιακούς οικισμούς στα όρια του νομού αλλά και πλήθος γραφικών χωριών.

Τείνουμε μάλιστα να ξεχάσουμε πόσο όμορφη είναι όχι μόνο η ορεινή Πιερία αλλά και ολόκληρη η ορεινή Ελλάδα, από την Ήπειρο μέχρι την Πελοπόννησο .Έτσι αναζητάμε τα ίδια πράγματα που μας παρέχει η χώρα μας, σε άλλες γειτονικές χώρες , αλλά και μέχρι την Σκανδιναβία, προκειμένου να «γνωρίσουμε» τα έθιμα άλλων λαών, ξεχνώντας τα δικά μας. Άραγε υπάρχει καλύτερη εικόνα να απολαμβάνεις ένα ζεστό καφέ μέσα σε ένα από τα καταφύγιο στον Όλυμπο, να πίνεις τσίπουρο στους πρόποδες του Σμόλικα, να απολαμβάνεις το γεύμα σου σε ένα από τα χωριά του Πηλίου και να διανυκτερέυεις σε ένα από τα ορεινά χωριά στο Μαίναλο στη Πελοπόννησο.

Ας σκεφτούμε πόσο καλύτερα θα είναι από το τεχνητό «χωριό» του Αη Βασίλη στη Σκανδιναβία..

Μια από τις πρώτες δραστηριότητες του δικτύου ήταν η παραγωγή τσίπουρου σε ένα ορεινό χωρίου του Ν.Ιωαννίνων την Καστάνιανη.

Ο Αλέξανδρος Γκάσιος δασολόγος και μέλος του δικτύου ήταν ο οικοδεσπότης σε αυτήν την μυσταγωγική διαδικασία και αναφέρει σχετικά: «Η Καστάνιανη είναι ένα όμορφο χωριό στα Β.Δ. του νομού Ιωαννίνων, σκαρφαλωμένο 900 μέτρα ψηλά στη δυτική απόληξη του Σμόλικα, του δεύτερου ψηλότερου βουνού της Ελλάδας (2637μ).

Ανήκει διοικητικά στο δήμο Μαστοροχωρίων, που πήρε το όνομά του από την κύρια δραστηριότητα που ανέπτυσσαν οι κάτοικοί του μέχρι τη δεκαετία του ΄70, οι οποίοι χτίζανε σπίτια και γεφύρια από πέτρα, στην Ήπειρο αλλά και σε άλλες περιοχές της Ελλάδος, όπως η Μακεδονία και η Θεσσαλία.

Σε απόσταση 90 χμ. περίπου από τα Γιάννενα και 30 από την Κόνιτσα που αποτελεί και το πλησιέστερο αστικό κέντρο με δυνατότητα παροχής προϊόντων και υπηρεσιών πρώτης ανάγκης, στο χωριό κατοικούν μόνιμα, σήμερα, γύρω στους σαράντα ηρωικούς κατοίκους, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι συνταξιούχοι.

{..}Χαμηλότερα από το χωριό, που είναι κρυμμένο μέσα στα δασωμένα βουνά, επικρατούν αείφυλλοι και φυλλοβόλοι θάμνοι και δέντρα, ενώ στα ψηλά κυριαρχεί το πεύκο, το έλατο και η αρχόντισσα οξιά, της οποίας τα χρώματα αυτήν την εποχή, θα μπορούσαν να μετατρέψουν ακόμη και τον πιο κυνικό άνθρωπο σε ρομαντικό.

{..} Έτσι έγινε και φέτος, και το καθιερωμένο πλέον για τη συγκεκριμένη δραστηριότητα, τριήμερο της 28ης του Οκτωβρίου, ανεβήκαμε στο χωριό 12 φίλοι για να βράσουμε τα τσίπουρα.

Καμιά τριανταριά μέρες πριν, είχαμε πατήσει (ή καλύτερα στουμπήξει) γύρω στα 500 κιλά σταφύλια, ποικιλίας καμπερνέ και ροδίτη σε αναλογία 5:1 τα οποία αφού ζυμώθηκαν περίμεναν με ανυπομονεσία να αφαιρέσουμε το χυμό τους, τον οίνο που ευφραίνει την καρδίαν, και να τα βράσουμε για να δώσουν το πολύτιμο ρακί.

{..} Στην Καστάνιανη, κάθε γειτονιά έχει κι από ένα καζάνι, λέξη που προσδιορίζει όχι μόνο το σύστημα εστία φωτιάς, καζάνι, σωλήνα ψύξης των ατμών και απόσταξης, αλλά και το μικρό πέτρινο οίκημα στο οποίο αυτά είναι εγκατεστημένα. Βάλαμε τα βαρέλια δίπλα στο καλυβάκι και ανάψαμε τη φωτιά. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι τα καζάνια στην Ήπειρο, έχουν σχετικά μικρή χωρητικότητα (το συγκεκριμένο 45 λίτρα), και δεν είναι μόνιμα εγκατεστημένα.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η εστία της φωτιάς και η καπνοδόχος, είναι τοποθετημένες στην ανατολική γωνία της καλύβας. Η εστία περιορίζεται δεξιά κι αριστερά από δύο μικρά τοιχία (πεζούλια), ύψους 20 εκ. περίπου, πάνω στα οποία πατάει το καζάνι. Το καπάκι του καζανιού έχει μία προεξοχή (καμινάδα), η οποία έχει κλίση ελαφρά προς τα κάτω, και μικραίνει σε διάμετρο από το καζάνι προς την άκρη της. Αυτή η προεξοχή, προσαρμόζεται στην αντίστοιχη υποδοχή που υπάρχει στη μικρή τσιμεντένια δεξαμενή νερού που υπάρχει δίπλα από την εστία και έχει διαστάσεις (ύψος Χ πλάτος Χ βάθος) 100Χ150Χ30 εκ. Η παραπάνω υποδοχή, συνεχίζει με τη μορφή σωλήνα την κατηφορική διαδρομή της, περνώντας μέσα από το περιεχόμενο νερό της δεξαμενής, το οποίο ανανεώνεται συνεχώς από βρύση που βρίσκεται στο πάνω μέρος της τελευταίας.

Ο ατμός που βγαίνει από το καζάνι επομένως, υποχρεώνεται σε κατηφορική διαδρομή, μέσα από σωλήνα που περνά από τρεχούμενο κρύο νερό, στην οποία και ψύχεται, για να υγροποιηθεί και να αποστάξει στο τέλος της, μέσα σε δοχείο που έχουμε τοποθετήσει κάτω από αυτή, για το συγκεκριμένο λόγο.

Σημαντική λεπτομέρεια της διαδικασίας, είναι η ένταση της φωτιάς που απαιτείται, η οποία πρέπει να είναι τόσο μικρή για να μην έχουμε απώλειες ρακιού με τη μορφή ατμών, αλλά και τόσο μεγάλη, ώστε η διαδικασία να μην καθυστερεί άσκοπα.

Στον πάτο του καζανιού βάλαμε λίγο άχυρο, για να μην κολλήσουν τα τσίπουρα, τα οποία τοποθετήσαμε στη συνέχεια. Στο σημείο εφαρμογής του καπακιού με το καζάνι, τοποθετούμε ελαφρώς βρεγμένο καλαμποκάλευρο, το οποίο θερμαινόμενο από τη φωτιά φουσκώνει και στεγανοποιεί πλήρως την κατασκευή.

Το δυσκολότερο όλων είναι η προσαρμογή του καπακιού, του οποίου η βάση πρέπει να τοποθετηθεί πάνω στο καζάνι, και η προεξοχή, στην προαναφερθείσα υποδοχή ταυτόχρονα. .

{..} Στριμωγμένοι μέσα στο καλυβάκι, του οποίου η χωρητικότητα κατά ένα παράξενο τρόπο, αυξάνεται ανάλογα με τον ενθουσιασμό των ανθρώπων που βρίσκονται μέσα σ’ αυτό, παρατηρούσαμε με θαυμασμό την απόσταξη του προϊόντος που ολοκληρώνει μία πανάρχαια διαδικασία, αυτήν της παραγωγής του κρασιού.

Αφού άρχισε να γεμίζει η κατσαρόλα στην οποία έσταζε το ρακί, πήραμε το γραδόμετρο και μετρήσαμε τους βαθμούς. Εικοσιτρείς! Τα σταφύλια πρέπει να ήταν δυνατά, συνήθως τόση ποσότητα έχει λιγότερους, και μία καζανιά βγάζει γύρω στα 6,5 με 7 λίτρα , στα 18,5 γράδα που το σταματάμε. Φέτος βγάλαμε κατά μέσο όρο 7,5 λίτρα ανά καζανιά.

Το ρακί που βγάζουμε στην Ήπειρο, είναι προϊόν αποκλειστικά και μόνο της βράσης των τσίπουρων, των σταφυλιών που παραμένουν δηλαδή μετά την απομάκρυνση του κρασιού, από το βαρέλι στο οποίο αφήνονται τα πατημένα σταφύλια προς ζύμωση.

Αφού φτάσαμε στους επιθυμητούς βαθμούς, βγάλαμε το καπάκι, και πήραμε το καζάνι έξω από την καλύβα, για να αδειάσουμε το περιεχόμενό του, (το οποίο μυρίζει θεσπέσια), να το καθαρίσουμε και αφού το τοποθετήσαμε ξανά στη θέση του, το γεμίσαμε εκ νέου με άχυρο και τσίπουρα, επανατοποθετήσαμε το καπάκι και αλευρώσαμε τους αρμούς, για να ξαναξεκινήσει η διαδικασία. (η απόσταξη μονή).

Βγάλαμε συνολικά 5 καζανιές με τον ίδιο τρόπο, και η όλη διαδικασία διήρκησε 17 ώρες (ως τις πέντε το πρωί).!

Θα ήταν ευχής έργο μέσα από τις φιλόξενες σελίδες του διαδικτύου και του pierianews να ανοίξουμε ένα διάλογο για τα ήθη και έθιμα της περιοχής, ακόμη και για τις διαφοροποιήσεις στην παραγωγή τσίπουρου από περιοχή σε περιοχή , για να μην καταλήξουμε να βλέπουμε την απόσταξη του ουίσκι στη Σκωτία ως ελληνική παράδοση..

Ο ΥΓΡΟΒΙΟΤΟΠΟΣ ΣΤΙΣ ΑΛΥΚΕΣ ΚΙΤΡΟΥΣ ΠΙΕΡΙΑΣ


Ο ΥΓΡΟΒΙΟΤΟΠΟΣ ΣΤΙΣ ΑΛΥΚΕΣ ΚΙΤΡΟΥΣ ΠΙΕΡΙΑΣ
01-02-2007

Στις 2 Φεβρουαρίου οι υγροβιότοποι και τα πουλιά που ζουν εκεί «γιορτάζουν», καθώς έχει οριστεί η δεύτερη μέρα του Φλεβάρη, ως παγκόσμια μέρα για τους υγροβιότοπους. Στην Πιερία , ένα από τα σημαντικότερα οικοσυστήματα που έχουμε είναι αυτό των Αλυκών Κίτρους. Περιοχή που εκτός από τη παραγωγική δυνατότητα της σε αλάτι είναι ιδιαίτερα σημαντική για την ορνιθοπανίδα που φιλοξενεί.

Σε επίπεδο προστασίας η αλυκή κίτρους , προστατεύεται από την εγχώρια νομοθεσία με την απαγόρευση του κυνηγιού καθώς είναι προστατευόμενη περιοχή, εξαιτίας της ορνιθοπανίδας της. Είναι ενταγμένη στο δίκτυο Natura 2000, χαρακτηρισμένη ως περιοχή ειδικής προστασίας (SPA). Η αλυκή κίτρους , προστατεύεται και από την διεθνή συνθήκη Ramsar, καθώς εντάσσεται στο ευρύτερο υγροτοπικό σύστημα του Δέλτα Λουδία-Αξιού και Αλιάκμονα.

Η έκταση της είναι περίπου 1500 στρέμματα, ενώ βρίσκεται σχετικά κοντά στο οδικό δίκτυο. Η επισκεψιμότητα της είναι περιορισμένη, καθώς απαιτείται να γίνουν καλύτερες σημάνσεις και επισκευή των ξύλινων παρατηρητηρίων που υπάρχουν σε σημεία θέας στην ευρύτερη περιοχή.

Όλες οι παρεμβάσεις , θα πρέπει να γίνουν σε συνεργασία τοπικών αρχών, οικολογικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στη περιοχή, όπως είναι η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία και του νεοσύστατου Φορέα Διαχείρισης.

Η Ελληνική ορνιθολογική εταιρία , εδώ και χρόνια όπως κάνει και σε όλη την Ελλάδα, πραγματοποιεί δράσεις προστασίας, ενημερώσεις , καταμετρήσεις πουλιών και τέλος έχει το θεσμό των caretakers, ένας από τους οποίους είναι και ο υπογράφων, προκειμένου να ενημερώσει και να βοηθήσει την τοπική κοινωνία στην προστασία του οικοσυστήματος.

Για ποιο λόγο είναι σημαντική η Αλυκή Κίτρους Πιερίας;

Σίγουρα επιτελεί σημαντικό ρόλο ως ένα υγροτοπικό σύστημα , στις τοποκλιματικές και εδαφικές συνθήκες της περιοχής αλλά επίσης είναι ένα σημαντικό ενδιαίτημα για πουλιά που είτε αναπαράγονται είτε την χρησιμοποιούν ως ενδιάμεσο σταθμό στη μετανάστευση τους ή ακόμη ξεχειμωνιάζουν εκεί.

Η υδάτινη της επιφάνεια αποτελεί περιοχή για «ξεκούραση» , αλλά και τροφή στα «ταξιδιάρικα» πουλιά. Επίσης οι θάμνοι και οι θίνες αποτελούν εξαιρετικό καταφύγιων για μικρότερα πουλιά ή χρησιμοποιούνται για δημιουργία φωλιών.

Ο υγροβιότοπος των αλυκών κίτρους είναι η μεγαλύτερη αποικία με μαυροκέφαλους γλάρους στην Ελλάδα (Larus Melanocephalus),καθώς και για άλλα αναπαραγόμενα είδη , όπως είναι η γαλιάντρα, το νανογλάρονο, το ποταμογλάρονο, η αβοκέτα, ο καλομοκανάς κ.α

Επίσης υπάρχει μια ομάδα αργυροπελεκάνων , ενώ κατά τη μετανάστευση έρχονται σε μεγάλο αριθμό τα γνωστά φοινικόπτερα, (Phoenicopterus ruber) - φλαμίγκος , λευκοτσικνίαδες και άλλα υδρόβια πτηνά (πάπιες, χήνες).

Δυστυχώς παρόλο τη σπουδαιότητα της περιοχής, παρατηρείται το φαινόμενο της ανεξέλεχτης ρίψης σκουπιδιών, κάψιμο χόρτων , αλλά και αλλαγές στη στάθμη της υδάτινης επιφάνειας..

Η πρόσβαση είναι από την παλαιά εθνική οδό Κατερίνης Θεσσαλονίκης, ενώ μπορούμε να συνδυάσουμε την επίσκεψη μας στον υγροβιότοπο με παράλληλη επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο «λουλουδιές». Μάλιστα πρόσφατα η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση έχει ολοκληρώσει την οδική πρόσβαση στο χώρο.

Κατά την επίσκεψη μας στο χώρο, οφείλουμε να σεβαστούμε ορισμένους κανόνες, όπως είναι η ησυχία για να μην ενοχλήσουμε τα πουλιά, να μην πετάμε σκουπίδια στο περιβάλλον χώρο, να μην προσπαθήσουμε να τα «ταΐσουμε» πετώντας οτιδήποτε , καθώς πρόκειται για άγρια πτηνά και τέλος να μην πλησιάσουμε σε κοντινή απόσταση, ώστε να ενοχληθούν.

Ο εξοπλισμός που χρειάζεται να έχουμε μαζί μας είναι, η...καλή διάθεση, κιάλια και φωτογραφική μηχανή. Εάν έχουμε και κάποιο τηλεσκόπιο, τότε η παρατήρηση θα είναι πιο εύκολη, όπως και ιδιαίτερα χρήσιμος είναι και ένας οδηγός πουλιών.

Το birdwatching, η παρατήρηση πουλιών ελληνιστή , σε άλλες χώρες της Β. Ευρώπης αποτελεί μια εναλλακτική πρόταση τουρισμού αλλά και ένα πολύ όμορφο χόμπι. Μακάρι και η Πιερία, να αναδείξει αυτήν την πτυχή οικοτουρισμού με σεβασμό πάντα στο φυσικό περιβάλλον..

ΚΑΛΠΑΚΙΔΗΣ ΔΑΜΙΑΝΟΣ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΛΟΓΟΣ

Μsc Διαχείριση Προστατευόμενων Περιοχών.

damiskalpak@gmail.com


Τηλ: (23510) 38941-3 Fax: (23510) 39877 e-mail: info@pierianews.gr

ΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ , ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

ΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ , ΤΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Οι κλιματικές μεταβολές αποτελούν το νέο πεδίο έρευνας για την επιστημονική κοινότητα. Τα τελευταία χρόνια διαπιστώνουμε ,μέσα από τη μελέτη της σχετικής βιβλιογραφίας, ότι έχουν αναπτυχθεί πλήθος ερευνών που αναφέρονται στις κλιματικές αλλαγές και στις πιθανές επιπτώσεις στο ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον.

Η διεθνής κοινότητα , ερευνητικά ιδρύματα, ΜΚΟ, δημόσιοι φορείς, πολιτικά κινήματα και κόμματα, αλλά και οι πολίτες αυτόνομα, έχουν αρχίσει να συζητάνε το θέμα των κλιματικών αλλαγών όλο και συχνότερα, ενώ έχει τοποθετηθεί και σε δημοσία συζήτηση μέσα από παρεμβάσεις των επιστημόνων στα ΜΜΕ

Σενάρια και υπολογιστικά μοντέλα , έχουν αναπτυχθεί που προβλέπουν τις μεταβολές του κλίματος για τις επόμενες δεκαετίες. Ακριβώς πάνω σε αυτά τα σενάρια γίνονται εξειδικευμένες έρευνες ,που εξετάζουν αν οι μεταβολές στην θερμοκρασία της ατμόσφαιρας ,θα επηρεάσουν τις ανάγκες μας στην ενέργεια, τις επιπτώσεις στην οικονομία, στις γεωργικές καλλιέργειες, την διαχείριση χρήσεων γης, τις παράκτιες περιοχές (άνοδος στάθμης της θάλασσας), την αύξηση των εμφανίσεων των «ακραίων» καιρικών φαινομένων, τις μεταβολές στην βλάστηση και την κατανομή ειδών χλωρίδας και πανίδας , καθώς και την διαταραχή των ευαίσθητων σε μεταβολές φυσικών οικοσυστημάτων.

Είναι προφανές ότι καμία μακροχρόνια πολιτική για την ανάπτυξη, την ποιότητα ζωής δεν μπορεί να χαραχθεί εάν δεν λάβει υπόψη , τις αλλαγές στο κλίμα.

Όλα τα παραπάνω αποτελούν μέρος της διεθνής πολιτικής ατζέντας. Στη χώρα μας , μόλις την τελευταία πενταετία , άρχισαν να γίνονται κάποιες σποραδικές μελέτες για τις κλιματικές αλλαγές, ενώ μόλις μερικούς μήνες πριν το Αστεροσκοπείο Αθηνών και το Ινστιτούτο βιώσιμης ανάπτυξης και περιβάλλοντος , παρουσίασαν το περιοχικό κλιματικό μοντέλο για την Ελλάδα , όπου αναφέρεται η πρόβλεψη για την αύξηση της θερμοκρασίας , η άνοδος της στάθμης της θάλασσας, η μεταβολή της κατανομής των βροχοπτώσεων στον Ελλαδικό χώρο, καθώς και οι επιπτώσεις των μεταβολών αυτών.

Πολλά επίσης είναι τα μοντέλα που έχουν αναπτυχθεί για την Ευρώπη και ειδικά την Μεσόγειο. Είναι πλέον αδιαµφισβήτητο ότι το κλίµα έχει αλλάξει και θα συνεχίζει να αλλάζει στο µέλλον. Μία σειρά από επιστηµονικά άρθρα τεκµηριώνουν τις σηµαντικές αλλαγές στους παγετώνες της Ευρώπης, της Αµερικής της Ανταρκτικής ακόµη και του Κιλιµάντζαρο. Ταυτόχρονα η χλωρίδα και η πανίδα προσπαθούν να προσαρµοστούν στις νέες κλιµατικές συνθήκες. Όλες οι επιστηµονικές εκτιµήσεις συγκλίνουν στο συµπέρασµα ότι έστω και αν µειώσουµε από σήµερα σηµαντικά τις εκποµπές αερίων θερµοκηπίου, η θερµοκρασία θα συνεχίζει να αυξάνεται για δεκαετίες. Οι επιπτώσεις της αύξησης πρέπει να προσδιοριστούν σε παγκόσµια κλίµακα αφού άλλωστε πρόκειται για παγκόσµιο πρόβληµα που απαιτεί παγκόσµια δράση, αλλά και σε τοπική αφού στην ανθρώπινη κλίµακα οι επιπτώσεις θα διαφέρουν πολύ από µέρος σε µέρος.(Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών 2005)

Στο κείμενο αυτό θα παρουσιάσουμε , μερικά στοιχεία, από έρευνες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Ένα είναι σίγουρο, ότι ο πλανήτης, το παγκόσμιο μας σπίτι, δεν θα είναι όπως σήμερα. Οι αλλαγές που συντελούνται δυστυχώς είναι γρήγορες και θα μας αγγίξουν όλους.

Χρήσιμα στοιχεία για την χώρα μας , παρουσιάζονται στην τρίτη έκθεση για την κλιματική αλλαγή του ΥΠΕΧΩΔΕ τον Οκτώβριο του 2002

Ειδικότερα για την Ελλάδα ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ακόλουθες παρατηρήσεις:

· Στην Ελλάδα η δεκαετία του 1990 παρουσίασε σχεδόν τριπλάσιο αριθμό καυσώνων από ότι την προηγούμενη τριακονταετία. Δεν διαπιστώθηκε όμως κάποια αντίστοιχη αντίθετη μεταβολή στην συχνότητα εμφάνισης παγετών. Στην περίοδο 1970-97 εμφανίστηκαν περισσότερες ακραίες βροχοπτώσεις στην Ελλάδα με ιδιαίτερη αύξηση στη δεκαετία του 1990

· Στην Αθήνα η συχνότητα εμφάνισης ημερήσιων μέγιστων θερμοκρασιών Tmax με τιμές μεγαλύτερες των 35o , 36o , 37o και 38oC για την τελευταία τριετία, είναι η μεγαλύτερη του αιώνα. Η διάρκεια επίσης των περιόδων με Tmax>35oC παρουσιάζει συνεχή τάση αύξησης και ειδικά τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του 1990 η διάρκεια των περιόδων αυτών είναι διπλάσια (~8) από ότι το 1940. Για την ίδια δεκαετία βρέθηκε ότι υπάρχει αυξάνουσα τάση προς μεγαλύτερης διάρκειας περιόδους με Tmax>36oC. Δεν παρατηρείται όμως αντίστοιχη αυξητική τάση για πολύ θερμά επεισόδια με ημερήσια μέγιστη θερμοκρασία άνω των 40oC. Η συχνότητα εμφάνισης και η διάρκεια των ψυχρών επεισοδίων στην Αθήνα, μειώνεται σταθερά μετά το 1950 και μηδενίζεται μετά το 1991 ανεξάρτητα της έντασης των επεισοδίων

· Στάθμη της θάλασσας

Οι περισσότερες από τις ακτές της Μεσογείου φαίνεται να έχουν υποστεί αλλαγές στη στάθμη της θάλασσας της ίδιας τάξης μεγέθους με την παγκόσμια άνοδο δηλ. 1-2 mm/έτος. Υπάρχουν όμως περιοχές στις οποίες παρατηρήθηκε κάθοδος της στάθμης της θάλασσας (π.χ. η Α. Μεσόγειος, Αλεξάνδρεια) λόγω των ανοδικών τεκτονικών κινήσεων του εδάφους. Αντιθέτως, περιοχές που βρίσκονται σε δέλτα μεγάλων ποταμών, εμφάνισαν ρυθμούς ανόδου της στάθμης της θάλασσας μεγαλύτερους από τον παγκόσμιο μέσο π.χ. Νείλος (4.8 mm/έτος), Θεσσαλονίκη (4.0 mm/έτος), Βενετία (7.3 mm/έτος). Αυτές οι περιοχές θεωρούνται ότι υπέστησαν καθίζηση.

Η μέση στάθμη της θάλασσας στη Μεσόγειο αναμένεται να αυξάνεται με ρυθμό 5 cm/δεκαετία, συγκεκριμένα θα αυξηθεί κατά 50 cm μέχρι το 2100 (με εύρος 20-86 cm). Οι περιοχές της Mεσογείου που αναμένεται να αντιμετωπίσουν το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το Δέλτα του Νείλου, η Βενετία και η Θεσσαλονίκη

Ειδικά για την περίπτωση της Ελλάδας δεν έχει πραγματοποιηθεί καμία συστηματική έρευνα η οποία να μελετά τις μακροχρόνιες τάσεις μεταβολής της στάθμης της θάλασσας. Ας σημειωθεί ότι οι καταγραφές δεδομένων αυτού του είδους στην Ελλάδα άρχισαν το 1974 ενώ η πλέον αξιόπιστη χρονοσειρά αρχίζει μόλις από το 1985.

Η πρόβλεψη των κλιματικών αλλαγών λόγω του ανθρωπογενούς φαινομένου του θερμοκηπίου, στην περιοχή της Μεσογείου και ιδιαίτερα σε μικρότερες περιοχές όπως η Ελλάδα, παρουσιάζει δυσκολίες που έχουν να κάνουν κυρίως με την ακρίβεια των αποτελεσμάτων. Οι προγνώσεις για τις μελλοντικές αλλαγές των διαφόρων κλιματικών παραμέτρων, ποικίλλουν ανάλογα με το κλιματικό μοντέλο και την περιοχή, καθώς, παρά τις αξιόπιστες σχετικά εκτιμήσεις των κλιματικών αλλαγών σε παγκόσμια κλίμακα, υπάρχει περιορισμένη εμπιστοσύνη στις προγνώσεις σε μικρότερη κλίμακα.

Για την εκτίμηση των αλλαγών αυτών σε μικρή κλίμακα απαιτείται η καλύτερη γνώση απροσδιόριστων ακόμη φυσικών μηχανισμών.

Σε πλανητική κλίμακα αναμένεται αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας της τάξης των 0.2°C/δεκαετία και κατά 1.7-4.0οC μέχρι το 2100. Τα περισσότερα μοντέλα επίσης προβλέπουν μια μακρόχρονη αύξηση του υετού στα μέσα και υψηλά πλάτη, ειδικά το χειμώνα, και μείωση του υετού στις υποτροπικές ζώνες.

Για την περιοχή της Ευρώπης, όλα τα κλιματικά μοντέλα καταλήγουν στο αποτέλεσμα σύμφωνα με το οποίο η έκταση της θερμοκρασιακής αύξησης αναμένεται να είναι μεγαλύτερη στη βόρεια Ευρώπη κατά μέσο όρο σε σχέση με τις μεσογειακές περιοχές. Παρά τα διαφορετικά αποτελέσματα των μοντέλων όσον αφορά στο επίπεδο της αύξησης, τα περισσότερα συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι το χειμώνα η αύξηση της θερμοκρασίας θα παρουσιάσει μεγαλύτερες τιμές στη βόρεια Ευρώπη το δε καλοκαίρι η αύξηση αυτή θα είναι μεγαλύτερη στη νότια Ευρώπη. Επιπλέον, η αύξηση της θερμοκρασίας στη βόρεια Ευρώπη το χειμώνα θα παρουσιάσει μεγαλύτερες τιμές από ότι το καλοκαίρι ενώ η αύξηση της θερμοκρασίας στη νότια Ευρώπη το καλοκαίρι θα είναι ελάχιστα μεγαλύτερη από ότι το χειμώνα.

Όσον αφορά στη βροχόπτωση στη βόρεια Ευρώπη τα περισσότερα μοντέλα προβλέπουν αύξηση της χειμερινής και δίνουν κάποιες ενδείξεις για αύξηση της θερινής βροχόπτωσης. Τα αποτελέσματα αυτά θα μπορούσαν να συσχετιστούν με την ύπαρξη μιας γενικής αύξησης στην περίπτωση της βόρειας Ευρώπης κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Στη νότια Ευρώπη όλες οι εκτιμήσεις συγκλίνουν προς τη μείωση της θερινής βροχόπτωσης ενώ υπάρχουν ενδείξεις για μικρή αύξηση της χειμερινής.

Τα αποτελέσματα των ερευνών που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία έτη για τη Μεσόγειο και ειδικότερα για την Ελλάδα, διαφέρουν σε σημαντικό βαθμό τόσο ώστε να καθίσταται πολύ δύσκολη η ανάδειξη συγκλινουσών εκτιμήσεων για την πορεία των κλιματικών αλλαγών στο μέλλον. Σε ένα μόνο συμφωνούν όλες οι προβλέψεις: η θερμοκρασία θα σημειώσει σημαντική άνοδο. Συγκεκριμένα, η μέση αύξηση της θερμοκρασίας για την Ελλάδα, στις μελέτες που εξετάστηκαν, εκτιμάται για το 2030 από 0.9°C μέχρι 2°C και για το 2100 από 3 οC έως 5οC, ανάλογα με το σενάριο μείωσης των ανθρωπογενών εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, και αναμένεται να είναι λίγο μεγαλύτερη κατά τη διάρκεια της θερινής περιόδου σε σχέση με αυτή του χειμώνα (μέχρι και 0.5 οC).

Είναι εμφανής στα αποτελέσματα όλων των μοντέλων η μεγάλη μείωση της θερινής βροχόπτωσης στην περιοχή της Μεσογείου. Αντιθέτως, αρκετά μοντέλα δίνουν αύξηση της χειμερινής βροχόπτωσης κυρίως στις βόρειες περιοχές της, μικρότερης όμως τάξης από την αντίστοιχη της βόρειας Ευρώπη

Συνολικά

2030

2050

2100

Χειμώνας

Καλοκαίρι

Έτος

Χειμώνας

Καλοκαίρι

Έτος

Χειμώνας

Καλοκαίρι

Έτος

Βορ. Ευρώπη

Το χειμώνα αρκετά μεγαλύτερη από το καλοκαίρι

αύξηση

2.5 έως 4οC

αύξηση

1 έως 3οC

αύξηση

4 έως 7οC

αύξηση

2 έως 5οC

Νοτ. Ευρώπη

Το καλοκαίρι ελάχιστα μεγαλύτερη από το χειμώνα

αύξηση

1.5 έως 3.5οC

αύξηση

2 έως 4.5οC

Μεσόγειος

Το καλοκαίρι ελάχιστα μεγαλύτερη από το χειμώνα

αύξηση

3.5 οC

αύξηση

4 έως 5οC

αύξηση

4 έως 7 οC

αύξηση

4 έως 6 οC

ή

2 έως 6 οC

Ελλάδα

Η αύξηση της θερμοκρασίας για το καλοκαίρι θα είναι λίγο μεγαλύτερη από αυτή του χειμώνα

αύξηση

0.9 έως 2οC

αύξηση

3 έως 5 οC

(Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών-ΥΠΕΧΩΔΕ 2002)

Παρά τις αβεβαιότητες που παρουσιάζονται στον ακριβή καθορισμό της επίδρασης των κλιματικών αλλαγών στην εμφάνιση των ακραίων καιρικών φαινομένων στην Μεσόγειο, η συνολική εικόνα δείχνει μία αύξηση στη συχνότητα των ακραίων φαινομένων στη Μεσόγειο. Συγκεκριμένα, η θέρμανση της Μεσογείου τείνει να οδηγήσει σε αύξηση της εμφάνισης ακραίων υψηλών θερμοκρασιών και σε αντίστοιχη μείωση των ακραίων χαμηλών θερμοκρασιών, μείωση της περιόδου επιστροφής για ακραία επεισόδια βροχόπτωσης και αύξηση της έντασής τους για τη νότια Ευρώπη. Παράλληλα, εκτιμάται ότι οι ξηρασίες θα εμφανίζουν μεγαλύτερη συχνότητα σε περιοχές που εμφανίζουν μείωση στη βροχόπτωση, καθώς η πιθανότητα τόσο της εμφάνισης ημερών ξηρασίας όσο και της διάρκειας τους θα αυξηθεί.

Οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα (CO2) παρουσιάζουν αυξητική πορεία τις τελευταίες δεκαετίες κυρίως λόγω ενέργειας, μεταφορών, βιομηχανίας, καύσεων, αποψίλωσης των δασών κ.τ.λ. Η αύξηση του CO2 συνεισφέρει όμως στην αύξηση της θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας. Το φαινόμενο είναι γνωστό: Η αυξημένη συγκέντρωση του CO2 εμποδίζει τη μεγάλου μήκους κύματος ακτινοβολία να διαφύγει στο διάστημα, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει τη μικρού κύματος ακτινοβολία να περάσει στη γη κατά τη διάρκεια της ημέρας με αποτέλεσμα την ανατροπή του ισοζυγίου και τη μεταβολή της θερμοκρασίας. Το ίδιο συμβαίνει και με το μεθάνιο (CH4), το μονοξείδιο του άνθρακα (CO) , και τα οξείδια του αζώτου (ΝΟx). Είναι το γνωστό φαινόμενο του θερμοκηπίου. Διάφορα μοντέλα θέλουν τη μέση θερμοκρασία του πλανήτη από 15oC να αυξάνεται μέχρι και 3oC μέσα στις επόμενες δεκαετίες.

Οι τιμές του στρατοσφαιρικού όζοντος (O3) παρουσιάζουν πτωτική πορεία. Αυτό αποδεδειγμένα συνεισφέρει στη δημιουργία της τρύπας του όζοντος τόσο πάνω από τους πόλους της γης, όσο και πάνω από τα υπόλοιπα μέρη της υφηλίου. Η καταστροφή του όζοντος οφείλεται κυρίως στη χρήση χλωροφθορανθράκων (CFCs) , που αν και έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια εξακολουθούν να επηρεάζουν το όζον.

Συνέπειες που απορρέουν από την αύξηση της θερμοκρασίας

Η αύξηση της θερμοκρασίας θα προκαλέσει διαδοχικά το λιώσιμο των πάγων, στους πόλους και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Έτσι, προβλέπεται καταστροφή σημαντικών οικονομικών τομέων όπως τα τρόφιμα, η αλιεία, οι υδατοκαλλιέργειες, αλλά και ο τουρισμός (μετατόπιση προς το βορά), οι υποδομές κ.τ.λ. Αυτό με τη σειρά του θα οδηγήσει σε μετανάστευση μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Από εκεί και μετά θα παρουσιαστούν προβλήματα μολύνσεων, και άλλων μεταδοτικών ασθενειών που θα οφείλονται στην καταστροφή των αποχετευτικών συστημάτων και γενικά των συστημάτων υγιεινής.

Ορισμένες περιοχές της γης αναμένεται να παρουσιάσουν προβλήματα ως προς την προμήθεια τροφίμων και γενικότερα φτώχεια. Το χειρότερο από όλα όμως φαίνεται πως είναι η ξηρασία και γενικότερα το πρόβλημα του νερού. Η αύξηση της θερμοκρασίας θα επηρεάσει τον κύκλο του νερού (βροχοπτώσεις - εξάτμιση). Σαν αποτέλεσμα αυτού οι πηγές του νερού θα μειωθούν σημαντικά. Αναμένεται ότι περιοχές που έχουν προσαρμοστεί σε ένα δεδομένο κλίμα θα πρέπει να αλλάξουν συνήθειες καθώς θα υπάρξει μια μετατόπιση των ήδη υπαρκτών κλιματικών ζωνών από το νότο προς το βορρά. Οικονομικά προβλήματα αναμένεται να παρουσιαστούν κυρίως στις ασθενέστερες περιοχές με αποτέλεσμα την εξουθένωση του πληθυσμού.

· Για κάθε δεκαετία που διανύουμε στην Ευρώπη θα έχουμε αύξηση της μέσης ετήσιας θερμοκρασίας μεταξύ 0,1 και 0,4 βαθμούς Κελσίου, ενώ ήδη η δεκαετία του 1990-1999 ήταν η ζεστότερη δεκαετία που έχει ποτέ καταγραφεί.

· Οι πολύ κρύοι χειμώνες θα είναι κάτι πολύ σπάνιο κατά τη δεκαετία του 2020 και κάτι σχεδόν ανύπαρκτο κατά τη δεκαετία του 2080.

· Κάθε καλοκαίρι που έπεται θα είναι ζεστότερο από το ζεστότερο καλοκαίρι της κάθε δεκαετίας που μπορούμε να θυμηθούμε.

· Η βροχόπτωση και η χιονόπτωση θα αυξάνεται στη βόρεια Ευρώπη κατά 1-2% (ήδη κατά τον εικοστό αιώνα η βροχόπτωση στη βόρεια Ευρώπη αυξήθηκε σε ποσοστό 10-40%) κάθε δεκαετία που περνάει, ενώ στη Νότια Ευρώπη θα μειώνεται με λίγο μικρότερους ρυθμούς.

· Το μέσο ύψος της θάλασσας θα αυξηθεί από 13 έως 68 cm,

· Η νότια Ευρώπη θα πληγεί περισσότερο σε σχέση με όλο το βόρειο ημισφαίριο.

· Το "παράδοξο" που υποστηρίζεται από πολλούς ερευνητές είναι ότι η προσωρινή θέρμανση της γης, μακροπρόθεσμα θα οδηγήσει σε ψύξη μεγάλου μέρους του βορείου ημισφαιρίου. Αυτό στηρίζεται στην υπόθεση ότι το λιώσιμο των πάγων στις πολικές περιοχές θα δημιουργήσει θαλάσσια ρεύματα που θα καταστρέψουν το Gulf Stream το οποίο ευθύνεται για το ήπιο κλίμα της βορειοδυτικής Ευρώπης.

Η αλλαγή του κλίματος στην Ελλάδα

Η χαοτική φύση του φαινομένου της αλλαγής του κλίματος σημαίνει - μεταξύ άλλων - ότι μερικές περιοχές θα έχουν περισσότερες βροχοπτώσεις ή χαμηλότερες θερμοκρασίες. Είναι δύσκολο να προβλεφθεί η φύση των συνεπειών για μια συγκεκριμένη χώρα. Ωστόσο, τα παραδείγματα δείχνουν τις ακόλουθες πιθανές συνέπειες για την Ελλάδα:

- Άνοδο της θερμοκρασίας - θα υπάρχουν μακρύτερες θερμές περίοδοι και

οι θερμοκρασίες θα είναι υψηλότερες. Αυτό θα οδηγήσει σε μια μεγαλύτερη ένταση των κυμάτων καύσωνα.

- Άνοδο της στάθμης της θάλασσας - μια παγκόσμια άνοδος της στάθμης της θάλασσας κατά 30-88 περίπου εκατοστά. Σε συνδυασμό με καθιζήσεις γίνεται η πρόβλεψη ότι θα επηρεασθούν σημαντικά περιοχές όπως η Θεσσαλονίκη, λιμάνια και παράκτιες εγκαταστάσεις, αεροδρόμια, συστήματα αποχέτευσης
- Χειρότερη ρύπανση της ατμόσφαιρας - όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία η ρύπανση της ατμόσφαιρας θα εντείνεται.
- Μείωση των βροχοπτώσεων - έχει παρατηρηθεί μείωση των βροχοπτώσεων κατά 10-30% των βροχοπτώσεων στην Ελλάδα από το 1970. Αυτό αναμένεται να επιδεινωθεί και θα οδηγήσει σε περιόδους ξηρασίας που θα επηρεάσουν την παροχή πόσιμου νερού, τη γεωργία (μαζική καταστροφή της καλλιέργειας δημητριακών, ελιάς κλπ) και το βιομηχανικό τομέα.
Δυστυχώς μπορούν να αναμένονται συχνότερα ακραία καιρικά γεγονότα , συμπεριλαμβανομένων πλημμύρων, κύματα θερμότητας, θυελλών, ξηρασιών και διακοπές στις παροχές του νερού σε πολλά μέρη της Γης. Κατά συνέπεια, θα εξαπλωθούν σοβαρές ασθένειες όπως η ελονοσία και ο κίτρινος πυρετός που είχαν σχεδόν εξαλειφθεί. Εργασίες που στηρίζονταν σε φυσικά στοιχεία θα επηρεαστούν πολύ, όπως η γεωργία, η αλιεία και η δασονομία. Από την άλλη μεριά καθώς τα πολικά καλύμματα του πάγου θα λειώσουν, θα σημειωθεί άνοδος στις στάθμες της θάλασσας, και δυστυχώς ολόκληρα έθνη σε νησιά του Ειρηνικού ωκεανού ή παραθαλάσσιες πόλεις στη Μεσόγειο θα εξαφανιστούν. Οι πλημμύρες στα παράκτια μέρη θα αφήσουν εκατοντάδες χιλιάδες άστεγους και βέβαια αυτό θα συμβεί στις φτωχές και αναπτυσσόμενες χώρες.

  • Ωστόσο, η αλλαγή των καθημερινών μας συνηθειών μπορεί να βοηθήσει ώστε να μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Η ελάττωση της ταχύτητας όταν οδηγούμε (ήδη οι Γερμανοί οικολόγοι δεν οδηγούν πάνω από 120 km/h), η συγκέντρωση υλικών για ανακύκλωση ή η προτίμηση προς δημόσια μέσα μεταφοράς για να πάμε στην εργασία μας, είναι τρόποι για να μειωθεί η κατανάλωσή υγρών καυσίμων. Η ανακύκλωση σώζει το 70 έως 90 τοις εκατό της ενέργειας και της ρύπανσης, συμπεριλαμβανομένου του CO2 - που χρησιμοποιείται για τη δημιουργία των πρωτογενών υλικών. Ακόμη και η δενδροφύτευση γύρω από το σπίτι μας ή στον Υμηττό, μπορεί να περιορίσει τις δαπάνες για τα κλιματιστικά μέχρι και 40 τοις εκατό, μειώνοντας έτσι περαιτέρω τις ενεργειακές ανάγκες μας. αποτελεσματικότητα, μέσω μηχανισμών συνεργασίας, όπως άδειες εκπομπής, από κοινού εφαρμογή και κατάλληλος μηχανισμός ανάπτυξης).

Η απάντηση της διεθνής κοινότητας στην αύξηση των θερμοκηπιακών αερίων , και στην υπερθέρμανση του πλανήτη ήταν η συμφωνία στο Κιότο της Ιαπωνίας.

Το Πρωτόκολλο του Κιότο αποτελεί μια διεθνή συμφωνία που πραγματοποιήθηκε κατά το Δεκέμβριο του 1997. Η παρούσα συνάντηση στοχεύει στη συνολική μείωση των εκπομπών αερίων ρύπων τουλάχιστον κατά 5% την πενταετία 2008-2012 σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990. Πρόκειται για την πρώτη συνθήκη που έχει νομική δέσμευση για τον περιορισμό των αερίων που προέρχονται από 35 βιομηχανικές χώρες, τα οποία δημιουργούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Τα αέρια αυτά εκλύονται κυρίως από αυτοκίνητα, εργοστάσια ηλεκτροδότησης και βιομηχανίες.

Μέχρι σήμερα το Πρωτόκολλο έχει κυρωθεί από 141 συνολικά κράτη ( 37 ανεπτυγμένα και 104 αναπτυσσόμενα). Τα 37 αυτά ανεπτυγμένα κράτη αντιπροσωπεύουν το 61,6% των εκπομπών. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα υπέγραψε το Πρωτόκολλο τον Απρίλιο του 1998, παράλληλα με τα υπόλοιπα Κράτη Μέλη της ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Όλα τα Κ-Μ της ΕΕ κύρωσαν το Πρωτόκολλο το Μάιο 2002.

Ενώ,4 ανεπτυγμένα κράτη δεν έχουν ακόμη κυρώσει το Πρωτόκολλο: ΗΠΑ, Αυστραλία, Μονακό, Λιχτενστάιν. Αυστραλία και ΗΠΑ έχουν δηλώσει ότι δεν προτίθενται να προχωρήσουν στην κύρωσή του. Τα δύο αυτά κράτη ευθύνονται για περισσότερο από το ένα τρίτο των εκπομπών των ανεπτυγμένων χωρών. Σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, η απουσία των ΗΠΑ και της Αυστραλίας θα αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα στην επίτευξη του στόχου του Πρωτοκόλλου, αφού η θερμοκρασία της Γης αναμένεται να μειωθεί μόνο κατά 0,1 βαθμούς μέχρι το 2012.

Το Πρωτόκολλο τέθηκε σε ισχύ στις 16 Φεβρουαρίου 2005, για 128 Κράτη-Μέρη. Από την ημερομηνία αυτή, 30 ανεπτυγμένα κράτη δεσμεύονται από νομικά δεσμευτικούς στόχους μείωσης ή περιορισμού των εκπομπών τους.

Για την επίτευξή του στόχου της συνθήκης, τα ανεπτυγμένα Κράτη- Μέρη του Πρωτοκόλλου καλούνται να εξασφαλίσουν ότι οι εκπομπές τους, για 6 συνολικά αέρια, δεν θα υπερβούν τα όρια που τους τίθενται με το Πρωτόκολλο αυτό. Σύμφωνα με την συνθήκη, οι βιομηχανοποιημένες χώρες έχουν διορία 7 ετών να περιορίσουν τις εκλύσεις αερίων κατά 5% χαμηλότερα από τα επίπεδα του 1990. Ο επόμενος γύρος συνομιλιών σε σχέση με το πρωτόκολλο, θα πραγματοποιηθεί στον Καναδά τον Δεκέμβριο.

Μια ‘’γκρίζα ζώνη’’ του Πρωτοκόλλου αφορά στη δυνατότητα αξιοποίησης των φυσικών ταμιευτήρων άνθρακα (δασικές και αγροτικές εκτάσεις). Η Σύμβαση θεσπίζει μια νομική υποχρέωση για τα βιομηχανικά κράτη. Μιλά για περιορισμό των εκπομπών, αλλά και για προστασία και αύξηση των φυσικών ταμιευτήρων ρύπων. Το Πρωτόκολλο αποδέχεται το γεγονός ότι οι αναδασώσεις, η επέκταση δασικών εκτάσεων και η αλλαγή χρήσεων γης επηρεάζουν θετικά το παγκόσμιο ισοζύγιο συγκεντρώσεων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, καθώς απορροφούν ποσότητες CO2.

Οι φυσικοί ταμιευτήρες CO2 μπορεί να διακριθούν σε τρεις μεγάλες κατηγορίες σύμφωνα με τη φύση, την περιοχή και την τύχη του CO­2. Αυτές οι κατηγορίες είναι:

Οι ταμιευτήρες της βιόσφαιρας, οι οποίοι είναι ενεργοί, περιβαλλοντικά ευαίσθητοι και φυσικοί αποδέκτες του CO2. Οι ωκεανοί, τα δάση και τα εδάφη είναι μέλη αυτής της κατηγορίας

Οι ταμιευτήρες της γεώσφαιρας, οι οποίοι είναι φυσικά ρεζερβουάρ CO2, αλλά απαιτούν ανθρώπινη παρέμβαση για την αξιοποίησή τους. Τα μέλη της κατηγορίας αυτής είναι τα κοιτάσματα πετρελαίου, ο λιγνίτης και ο λιθάνθρακας και το φυσικό αέριο.

Οι υλικοί ταμιευτήρες, οι οποίοι είναι τεχνητές δεξαμενές από τον άνθρωπο για κατακράτηση CO2. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει προϊόντα ξύλου, διάφορα χημικά προϊόντα αλλά και τα πλαστικά.

Ακριβώς όπως μια τράπεζα αποθηκεύει χρήματα, ένας "ταμειυτήρας" άνθρακα αποθηκεύει άνθρακα. Σ' έναν ταμιευτήρα, ο άνθρακας δεν μπορεί να διαφύγει στην ατμόσφαιρα ως CO2 εκτός αν ο ταμιευτήρας δεν λειτουργεί σωστά. Τα δάση είναι ένας τύπος ταμιευτήρα άνθρακα, παραδείγματος χάριν. Τα δέντρα συσσωρεύουν τον άνθρακα όπως "αναπνέουν" CO2 και αναπτύσσονται.

Για χρόνια, οι επιστήμονες εργάζονται για να καθορίσουν που βρίσκονται επί του εδάφους οι διάφοροι ταμιευτήρες του άνθρακα και πόσος άνθρακας βρίσκεται αποθηκευμένος σε κάθε έναν από αυτούς. Οι ερευνητές που έχουν κάνει αυτήν την προσπάθεια διαπίστωσαν ότι μόνο τα δάση απορροφούν εκ νέου τον άνθρακα της ατμόσφαιρας, αλλά με ένα περιορισμένο ρυθμό.

Κάποιος όμως άλλος τύπος μηχανισμού απομονώνει τον άνθρακα επάνω στη γήινη επιφάνεια, και κρατά τα ατμοσφαιρικά επίπεδα του CO2 μέτρια, ενώ τα ποσοστά εκπομπής άνθρακα αυξήθηκαν δραματικά κατά 40% κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών. Αυτή η αποθήκευση του άνθρακα της οποίας ο τόπος παραμένει άγνωστος είναι γνωστή ως "ελλείπων απορροφητήρας" στο βόρειο ημισφαίριο.

Τα βιομηχανικά αναπτυγμένα κράτη, εκτός όμως από την εξαγωγή "καθαρής τεχνολογίας", έχουν έναν ακόμη τρόπο να κερδίσουν μονάδες ρύπανσης. Βάσει μίας απλής αλλά αμφιλεγόμενης επιστημονικά σύλληψης, μπορούν να φυτέψουν δέντρα που υποτίθεται ότι θα λειτουργήσουν σαν ταμιευτήρες των αυξημένων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Οι ΗΠΑ, λόγου χάρη, υποστήριξαν ότι, έως το 2010, τα δέντρα που θα φυτέψουν θα έχουν απορροφήσει 300 εκατομμύρια τόνους αερίων ρύπων, ποσοστό που ισοδυναμεί με το 15% των ρύπων CΟ2 που εκλύουν σήμερα. . Σύμφωνα όμως με έρευνες που δημοσιεύτηκαν στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό "Nature", τα δέντρα αυτά που σήμερα απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα στο μέλλον ενδέχεται να επιταχύνουν την αλλαγή του κλίματος, καθώς λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη θα απελευθερώσουν το διοξείδιο που συγκεντρώνουν.

Παράλληλα, οι τεχνητές δεντροφυτέψεις σε ψυχρά κλίματα, όπως αυτό της Σιβηρίας ή του Καναδά, ενδέχεται να συμβάλουν στην αύξηση της θερμοκρασίας. Και αυτό, γιατί σε περιοχές οι οποίες καλύπτονται από χιόνι, τα δέντρα απορροφούν από τον ήλιο μεγαλύτερα ποσά θερμότητας, απ' ότι το έδαφος. Αν, λοιπόν, αυξήσουμε τα δέντρα, θα είναι σαν να αυξάνουμε τους συσσωρευτές θερμότητας στον πλανήτη!

Προκειμένου δε να κερδίσουν περισσότερες μονάδες ρύπανσης, αρκετές χώρες εμφανίζονται διατεθειμένες να ξεριζώσουν τα ήδη υπάρχοντα δάση, προκειμένου να τα αντικαταστήσουν με δέντρα που απορροφούν μεγαλύτερες ποσότητες ρύπων. Δεδομένου, μάλιστα, ότι μπορούν να συμβάλουν στη μείωση των επικίνδυνων εκπομπών και στο εξωτερικό, μπορούν να αντικαταστήσουν τα δάση κάποιας άλλης χώρας, χωρίς να διαταράξουν την οικολογική ισορροπία της χώρας τους.

Οι σημαντικές και αξιέπαινες επιστημονικές έρευνές , δυστυχώς, δεν συνοδεύονται από ανάλογες πολιτικές πρωτοβουλίες. Απαιτείται μια γενναία υπέρβαση αντιλήψεων και πρακτικών , ώστε να οδηγηθούμε σε μια νέα πολιτική προσέγγιση που θα ενσωματώνει πολιτικές για το περιβάλλον και το κλίμα. Είναι μια επιτακτική ανάγκη που διαπιστώνεται από την κοινωνία και τους πολίτες και ειδικά τους νέους που παραδοσιακά είναι πιο ευαίσθητοι σε ζητήματα περιβάλλοντος.

Ας τολμήσουμε να θέσουμε σε δημόσιο διάλογο την συζήτηση για τις κλιματικές μεταβολές, από την κεντρική εξουσία μέχρι τον πολίτη..

ΚΑΛΠΑΚΙΔΗΣ ΔΑΜΙΑΝΟΣ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΛΟΓΟΣ.

ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΣ ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΠΑΝ/ΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

dkalpak@cc.uoi.gr